اصل ماجرای شایعه تعطیلی برخی دانشگاهها چیست؟
تاریخ انتشار: ۲۷ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۱۷۱۱۴
روزنامه همشهری؛ گروه خانواده_ رابعه تیموری :اما بهنظر میرسد تعداد قابلتوجهی از دانشگاههای پیام نور بیشتر از سایر واحدهای آموزش عالی، شرایط بالقوه قرارگرفتن در فهرست این طرح را داشتهاند و پیش از به سرانجامرسیدن طرح، شاهد اعتراضات گسترده تعداد زیادی از دانشجویان و استادان این دانشگاهها هستیم، اما این طرح شامل چه مواردی است، به کجا رسیده و کدام واحدهای آموزش عالی شامل این طرح میشوند؟
در این طرح پیشبینی شده که امکانات سختافزاری، فضای فیزیکی و نیروی علمی واحدهای دانشگاهی زیانده برای توسعه رشتهمحلهای دانشگاههایی مانند دانشگاه فنی حرفهای بهکار گرفته شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این طرح که پس از اعلام وصول برای بررسی به کمیسیون آموزش و تحقیقات ارجاع شده، درصورتی که در کمیسیون آموزش بررسی شود و به تصویب نمایندگان در صحن علنی برسد و موردتایید شورای نگهبان قرار گیرد، به قانون تبدیل میشود و به مرحله اجرا میرسد.
بنا بر اعلام محمدرضا پورابراهیمی، رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی، این طرح در ٢٨مرداد جهت طرح در کمیسیون تلفیق از دستور کار مجلس خارج و از وزیر علوم نیز خواسته شد از دانشگاه پیام نور دفاع کند.
از دستور خارج شدن طرح با دفاع ابراهیمتقیزاده، رئیس دانشگاه پیام نور همزمان بود که با اشاره به موفقیت فارغالتحصیلان دانشگاههای پیام نور، آمار بالای پذیرفتهشدن در دانشگاههای معروف کشور، تاثیر اجرای طرح بر شرایط نیروی انسانی شاغل و مدرسان این واحدهای دانشگاهی و لزوم توسعه آموزش دانشگاهی در نقاط محروم به دفاع تمامقد از این واحدهای آموزشی پرداخت، اما صحبتهای وی که دبیری کارگروه آمایش و ساماندهی معاونت آموزشی وزارت علوم را نیز بر عهدهدارد، نشان میدهد درعینحال که ضرورت اجرای طرح را نمیتوان نادیده گرفت، اجرای شتابزده طرح ممکن است به برچیدهشدن یا مجازیشدن غیرکارشناسی و نسنجیده واحدهای دانشگاهی مختلف بینجامد.
تقیزاده گفته است: «بیش از ۲۴۰۰دانشگاه در سطح کشور وجود دارد که باید به ۴۰۰دانشگاه کاهش یابد چنانچه این اصل مربوط به همه دانشگاهها باشد و بهصورت کارشناسی پیش برود، میتواند قابل توجیه باشد ولی گاهی، موارد از مجرای کارشناسی پیش نمیروند و فشارهای متعددی هست که موجب میشوند کوچکسازی یک دانشگاه انجام شود و دانشگاهی دیگر، چنین چیزی را تجربه نکند و حتی توسعه هم داشته باشد.»
کد خبر 799040 برچسبها دانشگاههای ایران اعتراض - تجمع - تحصن مجلس شورای اسلامیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: دانشگاه های ایران اعتراض تجمع تحصن مجلس شورای اسلامی پیام نور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۱۷۱۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دیدگاه یک استاد دانشگاه درباره تعطیلی جمعه و شنبه
تبدیل تعطیلی هفتگی ایرانیان مسلمان به جمعه و شنبه حرکتی برخلاف سنت فرهنگی، تاریخی و تمدنی ماست که یک نماد اسلامی، یعنی آدینه را به حاشیه میراند و تمدن ایرانی ـ اسلامی را ناخواسته به زیر بلیت و نمادهای دیگران میکشاند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، محمدرضا ترکی استاد دانشگاه و عضو فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی در یادداشتی درباره اختلاف نظرها درباره تعطیلی پنجشنبه یا شنبه نوشت: «تعطیلات هفتگی در دنیا و در میان مذاهب مختلف موضوعی هویتی و نمادی تمدنی است. چنانکه میدانیم، در جوامع یهودی «شنبه» روز تعطیل است و یهودیان اگر بخواهند روزی را، بهجز شنبه، تعطیل کنند، روز قبل از شنبه، یعنی «جمعه» را تعطیل میکنند. شنبه براساس اساطیر یهودی روزی است که خداوند از آفرینش فارغ شد و به استراحت پرداخت.
مسیحیان نیز که میراثدار آیین مهر هستند، و روز «یکشنبه» را که روز خورشید است روز مقدّس خود میشمارند، اگر بخواهند روز دیگری را تعطیل کنند، روز قبل از آن یعنی شنبه را بر تعطیلات هفتگی میافزایند.
هیچکدام از پیروان این مذاهب هرگز روز بعد از روز آیینی خود را بهعنوان روز تعطیل برنگزیدهاند، چون این اقدام روز مقدس آنان را به حاشیه میبرد و از میزان اهمیت نمادهای فرهنگی و تمدنی آنان میکاهد، لذا هرگز دیده نشده که یهودیان روزهای «شنبه و یکشنبه» و مسیحیان روزهای «یکشنبه و دوشنبه» را بهعنوان تعطیلات هفتگی بپذیرند.
روز تعطیل و جشن هفتگی مسلمانان هم، براساس متون و اسناد و سنت مقدس اسلامی روز «جمعه» است. روز جمعه چون روز اجتماع و جشن مسلمانان بوده، آن را در عربی جمعه، بهمعنی روز اجتماع و در زبان فارسی «آدینه» بهمعنی روز جشن و سرور نامیدهاند.
مردم ایران معمولاً روز پنجشنبه را به برگزاری آیینهای خاصی چون زیارت اهل قبور و رفتوآمدهای خانوادگی و امثال آن میپردازند.
بنابرآنچه گذشت تبدیل تعطیلی هفتگی ایرانیان مسلمان به جمعه و شنبه حرکتی برخلاف سنت فرهنگی، تاریخی و تمدنی ماست که یک نماد اسلامی، یعنی آدینه را به حاشیه میراند و تمدن ایرانی ـ اسلامی را ناخواسته به زیر بلیت و نمادهای دیگران میکشاند.
اخیراً شاهد جوسازیهای رسانهای شدیدی برای حذف تعطیلی شنبه به جای پنجشنبه هستیم. بهانه طرفداران شنبه به جای پنجشنبه پارهای منافع اقتصادی و همگامی با تعطیلات جهانی و در واقع تن دادن به هنجارهای جهانیسازی است. این زمزمه نغمهای است بدآهنگ و ناموافق با سنت تاریخی مسلمانان و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و حرکتی است نسنجیده و خام، زیرا هماهنگی با تجارت و تعطیلات جهانی که تنها به بخشی از شرکتها و بازرگانان ایرانی ربط دارد، هرگز اقتضا نمیکند تعطیلات ملی بیش از هشتادوچند میلیون ایرانی که براساس سنتهای کهن و اصیل شکل گرفته، دستخوش تغییری مخرّب واقع شود. برای رفع این مشکل کافی است بخشهای مرتبط با تجارت خارجی را، در حد لازم و ضروری، در وزارتخانهها و بخشهای اقتصادی در روزهای پنجشنبه فعال نگهداریم.
سروده تازه محمدرضا ترکی برای مردم غزه؛ سرقت سیاهی از کلاف گیسوی زنان، قتلعام خواب کودکاناین استدلال که برخی، یا بیشتر کشورهای عربی چنین تغییری را در تعطیلات هفتگی کشورشان اعمال کردهاند هم استدلال کاملی نیست، زیرا این کشورها الگوی ما نیستند و اگر بنا باشد ما در همهجا پاجای پای آنها بگذاریم، باید تقویممان را هم، مثل آنها، به میلادی تبدیل کنیم و...!
و سرانجام، موضوع تعطیلات هفتگی امری صرفاً اقتصادی نیست که چند انجمن اقتصادی بتوانند درباره آن ابراز نظر کنند و بخواهند بر اساس جوسازی و تبلیغات رسانهای سرنوشت آن را رقم بزنند. اساساً موضوعات فرهنگی در حوزه درک و تخصص این انجمنها و محافل نیست. چنین تغییراتی دارای ابعاد و دامنههای تاریخی و تمدنی و فرهنگی ریشهدار است.
انتهای پیام/